CARINSKI SISTEM SRBIJE
Na sistem čini skup propisa i instituta iz oblasti carina, carinskog nadzora, carinske robe, carinskog područja, carinske linije itd. Ovi propisi omogućavaju da se zaštiti domaća proizvodnja. Postoje dva propisa koja regulišu osnovne institute u oblasti carina i carinske zaštite domaće proizvodnje i to su: Zakon o carinskoj tarifi i Carinski zakon.
Zakon o carinskoj tarifi je moderan zakon koji ima osnovnu ulogu da zaštiti domaću proizvodnju, i to putem carinskih stopa. Uz pomoć ove tarife se obezbeđuje zaštita domaće proizvodnje na duži rok. Ali to sa sobom ne povlači pretpostavku da se ovaj zakon neće menjati, naprotiv on je podložan periodičnim promenama, kao i prilagođavanju potrebama koje se javljaju kod zaštite domaće proizvodnje. Carinski zakon reguliše sve osnovne institute iz oblasti carina i uz Carinski zakon postoji još i čitav niz podzakonskih propisa. Naš sistem se ne razlikuje od drugih cariskih sistema, kao i kod drugih sistema i kod nas postoji jedan broj instituta koji služe za omogućavanje efikasnog funkcionisanja carinskog sistema. Ti instituti koji su potrebni za efikasno funkcionisanje carinskih sistema su: carinska linija, carinsko područje, carinska roba, carinski obveznik, carinska obaveza, slobodne zone, carinske zone i jos mnogo drugih. Pod carinskom linijom se podrazumeva granica između jednog i drugog carinskog sistema. U većem broju primera ta carinska linija se poistovećuje sa državnim granicama na kopnu, moru, rekama, jezerima itd. Ali postoje i primeri da se ona ne poklapa sa državnom granicom, onda se tu radi o carinskim izključcima ili carinskim priključcima. Carinsko područje se smatra ona teritorija na kojoj se primenjuje određeni carinski sistem, odnosno carinski propisi jedne zemlje. Tu spadaju i ugovori koji su spojeni sa nekom drugom zemljom. Ovo područje je ograničeno određenom carinskom linijom, državnom granicom u najvećem broju slučajeva. Izuzetak su carinski priključci i carinski isključci.
Нема коментара:
Постави коментар